อัญมณีในตำนาน

ฤดูหนาวของช่วงเดือนตุลาคมเด็กๆที่อายุครบ15ปีจะต้องมาสมัครรับคัดเลือกเพื่อเข้าเรียนต่อที่โรงเรียนเมนาโรดชั่นหรือที่ทุกคนรู้จักในนามเมโรดโรงเรียนเมโรดเป็นโรงเรียนที่รับเด็กที่มีความสามารถด้านต่างๆไม่ว่าจะด้านคณิตศาสตร์วิทยาศาสตร์ คอมพิวเตอร์ ล้วนแต่รับทั้งนั้นเพื่อนำนักเรียนที่จบจากโรงเรียนแห่งนี้ไปพัฒนาประเทศซึ่งแต่ละปีจะมีผู้ผ่านการทดสอบได้เพียงแค่300คนเท่านั้นสาเหตุที่ทำให้โรงเรียนนี้มีคนมาสมัครเรียนมากเพราะคนที่จบจากที่นี้ส่วนใหญ่จบแล้วเป็น คนใหญ่คนโตร่ำรวยมหาศาลติดอันดับเศรษฐีโลก และปีนี้คาดว่าท่านผอ. ดร. เกษม พัฒนคติกุลจะกลับมาทำหน้าที่ต่อหลังจากไปช่วยงานที่โรงเรียนอื่น นี้เป็นบทความเพียงบทความของหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง ที่เชนอ่านขนาดนั่งรับประทานอาหารกับพ่อ ซึ่งไม่ใช่พ่อแท้ๆของเขา ในใจของเขาต้องการจะไปเรียนที่โรงเรียนเมโรดเช่นกัน

 พ่อครับผมจะไปเรียนต่อที่เมโรดได้ไหมครับ ผมพูดพลางสบตาพ่อ

แล้วแต่สิลูกถ้าอยากไปก็ไปเรียนพ่อก็ว่าจะถามลูกอยู่เหมือนกัน

ย้อนกลับไป10ปีที่แล้วเชนเด็กหนุ่มวัย5ขวบ ร้องไห้ฟูมฟายอยู่กลางถนนเนื่องจากพ่อแม่เกิดอุบัติเหตุขับรถชนจนเสียชีวิตจนเสียชีวิตทั้งคู่ ขนาดที่เขากำลังร้องไห้ฟูมฟายอยู่นั้นมีคนๆหนึ่งเดินเขามาหาเขาซึ่งก็คือพ่อบุญธรรมนั้นเอง    
เชน ผู้เป็นเจ้าของใบหน้าที่มีนัยย์ตาสีฟ้าเข้มพร้อมกับหน้าตาหล่อเหลาทำให้เขาดูมีเสห่น์มาพร้อมกับนิสัยที่ชอบหาเรื่องปวดหัวได้ตลอดเวลา แต่ภายในจิตใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความใจดี และถ้าพูดเรื่องเรียนแล้วล่ะก็เขามั่นใจว่าไม่เป็นสองรองใคร         

งั้นพ่อไปซื้อใบสมัครให้ผมหน่อยสิครับเพราะผมไม่รู้จักที่ตั้งของโรงเรียนนี้ผมพูดพร้อมทำหน้าขอร้องแบบเด็กๆ

 อืมได้สิพ่อจบจากโรงเรียนนี้ละแต่รู้สึกว่าทุกๆปีจะเปลี่ยนที่จำหน่ายใบสมัครสอบซึ่งบอกได้ว่าหายากสุดๆอีกอย่างเขารับจำนวนจำกัด ยังไงพ่อจะพยายามดูละกันผมมองดูพ่อที่พูดพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่  

ขอบคุณมากครับ

 ร้านบาร์เมจิก

ว่าไงละดอเรสนานๆนายจะเดินเข้ามาที่ร้านฉันสักทีเสียงหนึ่งดังขึ้นขนาดที่เขากำลังก้าวเข้ามาในร้าน

 ก็สบายดีอะแล้วเธอละ วิโอล่าดอเรสพูดพลางส่งยิ้มให้วิโอล่าซึ่งเป็นเจ้าของร้าน

นายนี้ไม่เปลี่ยนเลยนะดอเรสยิ้มได้กวนประสาทมาก ว่าแต่นายมาทำอะไรที่ร้านฉันละ

ก็มาหาข่าวเรื่องใบสมัครเรียนเมโรด พอดีลูกของเจ้าลีโอมันขอนะ

อืมรู้สึกจะ10ปีแล้วสินะที่ฉันไม่ได้เห็นลีโอกับเฟมี

อย่างน้อยฉันก็เชื่อว่ายังมีชีวิตอยู่ละนะ เพราะไม่เห็นศพของลีโอกับเฟมีอีกอย่าง2คนนี้ไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก ว่าแต่นายมีข่าวเรื่องใบสมัครบ้างไหมละ

ทำไมจะไม่รู้ละลูกของฉันก็ไปสมัครสอบนะเจ้าเมน่ะ

อ๋อเจ้าหนูเมนะหรอ ว่าแต่เขาขายที่ไหนละ

อ๋อเห็นหนูเมเขาบอกขายอยู่ที่จัตุรจักสี่พิทักษ์เทพอะ ลองไปดูสิเร็วๆหน่อยละกันเพราะรู้สึกจะใกล้หมดแล้ว

จัตุจักรสี่เทพพิทักษ์

พ่อพาผมมาเดินจัตุจักรนี้เพราะบอกว่าผมต้องมาซื้อใบสมัครด้วยตนเองไม่งั้นเขาไม่ขาย ทำให้ผมต้องเดินออกมาจากบ้านแต่เช้าตรู่เลย

เดี๋ยวพ่อไปที่ธนาคารนะลูก เสร็จแล้วลูกกลับบ้านเลยไม่ต้องรอพ่อ อย่าเถลไถลละพ่อพูดพลางส่งเงินค่าสมัครมาให้ผม

ครับผมตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนเคย แล้วไปรอเข้าแถวซื้อใบสมัคร

ขนาดกำลังเข้าแถวรอซื้อใบสมัครอยู่นั้นมีผู้ชายเข้ามาแทรกหน้าผม

นี้นายอย่าแทรกแถวสิผมพูดอย่างไม่สบอารมณ์

แล้วนายจะทำไมละเขาพูดด้วยน้ำเสียงหาเรื่อง พร้อมทำหน้าแบบฉบับนักเลง

ไม่ทำไมหรอกนายมาทีหลังนายก็ต้องไปอยู่ข้างหลังสิมาแทรกแถวได้ไง ก็งี้ละพวกไม่มีจรรยาบรรณผมพูดด้วยน้ำเสียงโกรธ

นี้นายหาเรื่องฉันใช่ไหมเขามอผมด้วยสีหน้าหมั่นไส้เต็มที

เขาพูดเสร็จก็ชักมีดออกมาซึ่งผมมองไม่เห็นว่ามันอยู่ข้างเอวเขาแล้วพุ่งตัวมาที่ผม ผมตกใจจึงหันไปหาอาวุธที่พอจะต่อสู้ได้แล้วก็ได้ไม้มาเล่มหนึ่งจากนั้นผมก็พุ่งตัวเขาหาเขาด้วยเช่นกันเขาฟันผมด้วยความรวดเร็วจนผมโต้กลับไม่ได้ ได้แต่ยืนรับมีดไว้อย่างนั้นผ่านไปสักพักเขาก็เรื่มเหนื่อยแล้วถอยไปตั้งหลัก ผมไม่ปล่อยให้โอกาสหนีไปรีบพุ่งตัวหาคนถือมีดทันทีเขาไม่ทันระวังจึงโดนผมฟาดด้วยมีดอย่างแรงจนเขาสลบไป   จากนั้นผมก็มายืนรับใบสมัครต่อ

ขอใบสมัครโรงเรียนเมโรด2ใบครับ

นี้ครับ1หมื่นโกนีผมรีบล้วงเงินแล้วรีบออกไปทันที   

ไว้เเต่งต่อในตอนที่หนึ่งนะครับถ้าคนมาดูเยอะกะเเต่งต่อ